Bp Dariusz Zalewski 8 lutego 2025 r. odwiedził mieszkańców i pracowników Domu Pomocy Społecznej „Misericordia” w Ełku. Okazją do spotkania i wspólnej modlitwy był XXXIII Światowy Dzień Chorych obchodzony pod hasłem „Nadzieja zawieść nie może” (Rz 5,5). Biskup Pomocniczy Diecezji Ełckiej celebrował Eucharystię w kaplicy pw. Miłosierdzia Bożego i udzielił Sakramentu Namaszczenia Chorych. W homilii podkreślił, że „Sakrament namaszczenia chorych jest sakramentem powtarzalnym. On ma nam pomagać w przeżywaniu naszego cierpienia, ma nas wzmacniać. Dlatego nie mamy się czego obawiać”.
Światowy Dzień Chorego ustanowiony został przez papieża Jana Pawła II (w liście do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia kard. Fiorenzo Angeliniego) w dniu 13 maja 1992 r. – w 75. rocznicę objawień fatimskich.
Celem obchodów tego święta jest objęcie modlitwą wszystkich cierpiących, zarówno duchowo, jak i fizycznie, i zwrócenie uwagi świata na ich potrzeby. Ponadto już 7 lat wcześniej, 11 lutego 1984 r. papież napisał list apostolski „Salvifici Doloris” o chrześcijańskim sensie ludzkiego cierpienia, gdzie zauważył, że jest ono częścią tożsamości człowieka, która wzywa go do tego, by przerósł samego siebie. Tym samym dojrzewa duchowo i odnajduje zbawczy sens cierpienia, wyrażający się w dwóch imperatywach: „Czyń dobro cierpieniem” i „Czyń dobro cierpiącym”. Kościół zachęca tym samym do wolontariatu, który od setek lat pomaga chorym i potrzebującym na całym świecie.
Słowo Pasterskie Biskupa Ełckiego do Chorych i Cierpiących
Najdrożsi Chorzy i Cierpiący, Siostry i Bracia!
1. Łaska wam i pokój od Boga, Ojca naszego i Pana Jezusa Chrystusa! (Rz 1,7). Tymi słowami św. Pawła pozdrawiam wszystkich chorych i cierpiących. Te pozdrowienia kieruję do Was z okazji Światowego Dnia Chorych ustanowionego przez św. Jana Pawła II w 1992 r. Każdego roku ten dzień na całym świecie obchodzony jest w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes.
Tegoroczny Światowy Dzień Chorych obchodzimy w czasie trwającego Kongresu Eucharystycznego Diecezji Ełckiej i w Roku Jubileuszowym, którego tematem przewodnim jest pielgrzymowanie i nadzieja. Chrześcijańska nadzieja nigdy nie zawodzi, nawet w chorobie
i cierpieniach, bo opiera się na wierze w Boga i karmi się miłością.Tą nadzieją jest Jezus Chrystus.
Jubileusz dla każdego z nas jest osobistym wezwaniem do spotkania z Panem Jezusem, źródłem nadziei i bramą zbawienia. Zachęcam Was, byście w tym Roku Świętym odkrywali na nowo Jezusa Chrystusa i doświadczali Jego bliskości, szczególnie w czasie przeżywanej choroby. Spotykajcie się z Chrystusem obecnym w Słowie, w sakramentach, a zwłaszcza w Eucharystii, sakramencie pokuty i pojednania oraz sakramencie chorych.
2. Dzień 11 lutego w diecezji ełckiej ogłosiłem jako Jubileusz Chorych i Cierpiących.
W duchu hasła Roku Jubileuszowego: „Pielgrzymi nadziei” zachęcam do pielgrzymowania, do bazylik rzymskich, do kościołów jubileuszowych naszej diecezji, szczególnie w dniu Waszego Jubileuszu. Każdy z Was, kto spełni wszystkie wymagania duchowe przypisane odpustom, może uzyskać odpust zupełny z grzechów – to najwyższa forma chrześcijańskiego przebaczenia. Natomiast chorzy, którzy nie są w stanie pielgrzymować, zamiast nawiedzenia kościoła jubileuszowego ofiarują Bogu swoje cierpienia lub życiowe trudności.
W tym dniu w kościołach jubileuszowych będziemy polecać Bogu bogatemu w miłosierdzie wszystkich chorych i cierpiących. Będzie to wspaniała możliwość, aby spotkać się z Jezusem miłosiernym w sakramencie pokuty i pojednania, na adoracji, w Eucharystii, pokrzepiając się Komunią św., a także otrzymać umocnienie w sakramencie namaszczenia chorych oraz uzyskać odpust zupełny. W tym dniu nie można zapomnieć o tych, którzy poświęcają się na rzecz chorych i cierpiących – o Waszych rodzinach, kapłanach, lekarzach, pracownikach służby zdrowia i wolontariuszach. W duchu wdzięczności módlcie się i ofiarujcie Wasze cierpienia w ich intencjach.
Rok Jubileuszowy 2025 to także czas wypraszania potrzebnych łask i miłosierdzia dla naszych bliźnich, którzy cierpią, a także dla tych, którzy odeszli od Boga, zeszli na manowce grzechu, zatracili relacje z Panem Bogiem. Gorąco proszę Was o modlitwę i ofiarowanie cierpień także za nich, za grzeszników, aby i oni mogli spotkać się z miłosiernym Jezusem.
Zauważa się, że coraz więcej ludzi umiera bez zaopatrzenia w sakramenty święte, bez spowiedzi, bez sakramentu chorych, bez Komunii św. Mówi nam św. Jakub: Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5,14-15).
Proszę Was, wzywajcie kapłanów, by modlili się nad chorymi i udzielali im sakramentu chorych. Umacniajcie się mocą, która płynie z Komunii św. Pomagajcie także innym ochrzczonym, by o tym nie zapominali. To jest sporawa zbawienia Waszego i zbawienia drugiego człowieka.
3. Światowy Dzień Chorego to dobry czas, aby zastanowić się nad darem życia, nad sensem i wartością cierpienia. Dzisiaj pragnę podzielić się z Wami moim osobistym doświadczeniem słabości w chorobie, przeżywaniu i odkrywaniu wartości cierpienia, ale też mocy płynącej od Chrystusa.
W czerwcu ubiegłego roku miałem poważny zabieg operacyjny wszczepienia bajpasów. Kiedy dowiedziałem się, że jest on konieczny, nie ukrywam, że trochę to mnie zszokowało i na początku pojawił się lęk. Wtedy poszedłem na adorację, by powierzyć to wszystko Jezusowi. Uważałem, że najważniejsze jest duchowe przygotowanie, że konieczna spowiedź i przyjęcie sakramentu namaszczenia chorych.
Przyjmując sakrament namaszczenia chorych, jakby słyszałem słowa Kościoła: „Nie jesteś sam, należysz do nas, twoje cierpienie jest dla nas cenne”. Kto wierzy, nigdy nie jest sam. Jest z nami Bóg, który nas miłuje i obdarza swoim miłosierdziem. Zaufałem Bogu i uzyskałem spokój wewnętrzny. Modliłem się słowami: „Panie Boże, wszystko w Twoich rękach”. Modliłem się również za lekarzy, którzy mieli mnie operować. Profesor, który przeprowadzał zabieg, mówił, że zawsze jak spotyka kapelana szpitala w dniu operacji, to prosi go, by pobłogosławił ręce, którymi będzie operował. Tak i ja pobłogosławiłem jego ręce, którymi mnie operował. To dodało mi nadziei, że jestem w dobrych rękach bardzo wierzącego lekarza.
Wcześniej wielokrotnie powtarzałem chorym i cierpiącym słowa św. Jana Pawła II: Jesteście – po ludzku mówiąc – słabi, chorzy, ale w rzeczywistości jesteście bardzo mocni i potężni, jak potężny jest Chrystus Ukrzyżowany. Z jednej strony doświadczyłem słabości choroby, szczególnie w czasie i po operacji, ale z drugiej strony doświadczyłem mocy Chrystusa, którego codziennie przyjmowałem w Komunii św.
Dla mnie był to czas, by jeszcze bardziej uświadomić sobie, że ból i cierpienie mają sens i wartość, gdy się je przeżywa w ścisłej więzi z Chrystusem cierpiącym i zmartwychwstałym, obecnym w Eucharystii. Także w tym czasie jeszcze bardziej uświadomiłem sobie, że o Królestwo Boże trzeba się modlić, dla Królestwa Bożego trzeba pracować i dla Królestwa Bożego trzeba cierpieć.
Ofiarowałem całe moje cierpienie w intencji diecezjan, duchownych i świeckich, o duchowe owoce Kongresu Eucharystycznego, za lekarzy, którzy mnie leczyli, pielęgniarki oraz za tych, którzy towarzyszyli mi w modlitwie. Pamiętałem też, by nie zmarnować tego cierpienia. Jeden z moich przyjaciół, kiedy zadzwonił do mnie, powiedział: Zacząłeś Kongres Eucharystyczny w diecezji i aby były owoce, to oprócz modlitwy potrzeba ofiary cierpienia.
4. Drodzy chorzy i cierpiący, którzy jesteście obciążeni krzyżem choroby, chcę Wam powiedzieć, że jesteście skarbem Kościoła – Kościoła ełckiego. Nie zmarnujcie tego daru, jakim jest cierpienie. Przeżywajcie je, wpatrując się w ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa. Włączcie się we współpracę, w realizację Bożego planu zbawienia. Patrząc na Krzyż i na Eucharystię, wsłuchujcie się w głos Chrystusa, który mówi: Kocham cię! Dla ciebie podjąłem mękę i dla ciebie jestem utajony w Chlebie Eucharystycznym, by cię Nim posilać i umacniać!
Słowami św. Jana Pawła II pragnę dodać Wam nadziei: Nasze cierpienia nabierają wartości i pełnego znaczenia jedynie wtedy, gdy są włączone w Jego mękę. Przeżywane w świetle wiary, stają się źródłem nadziei i zbawienia.
Drodzy Chorzy i Cierpiący! Powierzam Waszym modlitwom Kościół ełcki i proszę Was, módlcie się za rodziny oraz wypraszajcie pokój. Waszymi modlitwami i ofiarą cierpień otaczajcie naszą Ojczyznę i dobry wybór nowego prezydenta.
Niech Jezus ukrzyżowany i zmartwychwstały będzie zawsze z Wami. Niech Maryja – Uzdrowienie chorych, uprasza Wam łaskę głębokiej ufności Zbawicielowi. Łączę się z Wami duchowo, zapewniam o modlitwie i z serca błogosławię.
+Jerzy Mazur, SVD
Biskup Ełcki
Ełk, 11 lutego 2025 r.
